Op het scheepje van je leven, ben je kapitein naast God
Om de juiste koers te varen, langs de klippen van het lot
Ik wens je dus bij dag en nacht, behouden vaart en goede wacht
Voor velen herkenbare regels, ooit geschreven door mijn moeder in mijn poëziealbum, lang geleden. Ze zijn in mijn geheugen gegrift. Toen begreep ik eigenlijk niet wat ze betekenden. Nu, vele jaren later, ben ik al vele klippen in mijn leven voorbijgevaren. Hoewel, ‘gevaren’? Schepen en ik zijn geen goede combi. Mij maak je niet blij met een tochtje op een boot. Mijn evenwichtsorgaan kan daar niet zo goed tegen, zeg maar.
Kringloop van het leven
We worden geboren, ontvangen van onze ouders onze opvoeding, leren onze vaardigheden op school, we komen gelijkgestemden tegen die ons soms voor even vergezellen, onze tijdelijke vrienden en soms voor langere tijd, de vrienden voor het leven.
Naast de lessen die we op school krijgen, zijn er de levenslessen, ervaringen die we gaandeweg opdoen en waar we soms vrolijk van worden en soms heel verdrietig.
Het hoort er allemaal bij. Mensen leren kennen en uiteindelijk afscheid nemen. Tim Rice heeft er een mooi lied over geschreven en Elton John heeft het gezongen: ‘Circle of Life’. We kennen het allemaal uit de musical ‘The Lion King’, een verhaal over de kringloop van het leven.
Seizoenen metafoor voor levenspad
Een wandeling: wat en wie komen we allemaal tegen? Nederland en zijn seizoenen: een metafoor voor ons levenspad. Een wandeling door de natuur in de verschillende seizoenen leert ons te genieten van het moment.
De lente, de bloei van het leven: ik hou ervan, die vele schakeringen groen, om stil van te worden. Stil worden in jezelf en tijd om op te laden. Geboren worden en groeien.
Daarna de zomer, misschien wel het hoogtepunt van ons leven. De warme zonnestralen koesteren ons en laten ons genieten. Af en toe een zomerbuitje, maar dat hoort erbij. De zon kan niet altijd schijnen. Er zullen mooie dagen zijn en minder mooie dagen. Geluk en verdriet liggen dicht bij elkaar, net als een lach en een traan.
Na de zomer volgt de herfst. De bladeren kleuren en vallen uiteindelijk van de bomen. Onze haren verkleuren ook, misschien niet altijd naar de kleur die we wensen en haaruitval is ons ook niet vreemd. We doen het ermee. Het is niet anders en mooi grijs is niet lelijk.
Dan volgt de winter: koud, nat, donker, maar ook een hartverwarmende periode, met de liefdevolle feestdagen. Aan het eind van ons leven kan het kil en koud aanvoelen, maar de mensen om ons heen kunnen voelen als een warme deken; een deken van liefde. In liefde zullen wij dan afscheid nemen van het leven.
Leer je hart te volgen
Ons pad is bij onze geboorte al uitgestippeld, we kunnen onze eigen keuzes maken, linksom of rechtsom, maar uiteindelijk zullen we ons doel bereiken. Wat dat doel is, weten we niet gelijk, maar gaandeweg leren we ons hart te volgen en ons hart is ons kompas. We worden geboren met onze behoeftes en onze talenten. Echte wijsheid zit van binnen.
En als het tegenzit en we weten ons even geen raad, is het goed om te leunen op de mensen om je heen. We hebben soms een beetje hulp nodig en familie en vrienden zijn er om ons te helpen.